تو خیالمم نبود دوباره عاشقی کنم

بده دستات وبه من تا باورم شه پیشمی           میدونم خوب می دونی تارو پود و ریشه امی

تو که از دنیا گذشتی واسه ی یک خنده من چرا من نگذرم از یک پوست و خون یه اسم تن

تو خیالمم نبود دوباره عاشقی کنم                        ممنونم اجازه دادیی با تو زندگی کنم

نمیدونم چی بگم که باورت شه جونمی                توی این کابوس درد رویای مهربونمی

میدونی با تو پرم از شعر و ستار ه                     میدونی بی تو لحظه حرمتی نداره

میدونی در تو این خدا بوده                                  که تونسته گل عشقو بکاره

وقتی حتی پیشمی دلم برات تنگ میشه   بازبه عشق تو , تو لحظه هام حادثه وقصه ساز

به جون خودت که بی تو از نفس هم سیر میشم  نمیدونم چی میشه بد جوریی گوشه گیر میشم

ممنونم که بچه بازی هام و طاقت میکنی             هرچقدربد ميشم اما تو نجابت مي كني

هر کجای دنیا که باشم با منی و در منی              نگران حال و روزم بیشتر از خود منی

میدونی با تو پرم از شعرو ستاره                         میدونی بی تو لحظه حرمتی نداره

میدونی در تو این خدا بوده                                      که تونسته گل عشقو بکاره